ഇതു വിശ്വാസത്തിലും ദൈവപുത്രനെക്കുറിച്ചുള്ള പരിജ്ഞാനത്തിലുമുള്ള വളർച്ചയാണ്. ദൈവമക്കൾക്കു ഐക‍്യതയുണ്ടാകേണ്ട പ്രധാനപ്പെട്ട രണ്ടുമേഖലകൾ അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസ് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു (എഫെ. 4: 12). അതു വിശ്വാസത്തിലുള്ള ഐക‍്യതയും ദൈവപുത്രനെക്കുറിച്ചുള്ള പരിജ്ഞാനത്തിലുള്ള ഐക‍്യതയുമാണ്. വിശ്വാസം ഒന്ന് എന്നു (എഫെ.4:4) നാം കാണുന്നു. ദൈവസഭയിൽ പലതരം വിശ്വാസങ്ങൾ ഇല്ല. വിശ്വാസം ഒന്നു മാത്രമാണ്. ആ വിശ്വാസം യേശു ദൈവപുത്രൻ എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നതാണ് (1 യോഹ. 5: 5) ആ വിശ്വാസത്താലാണ് വീണ്ടുംജനനം പ്രാപിക്കുന്നത്. (1യോഹ. 5: 1). യേശു ദൈവപുത്രൻ എന്ന വിശ്വാസം ഏറ്റുപറഞ്ഞാണ് ഷണ്ഢൻ സ്നാനം സ്വീകരിച്ചത് (അപ്പൊ. 8: 37). നീ ജിവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ പുത്രനായ ക്രിസ്തു എന്ന് ഏറ്റുപറഞ്ഞപ്പോൾ കർത്താവ് പത്രൊസിനോടു പറഞ്ഞു: ”ജഡരക്തങ്ങൾ അല്ല സ്വർഗസ്ഥനായ പിതാവാണ് നിനക്കിതു വെളിപ്പെടുത്തി തന്നത്” (മത്താ. 16: 17). ആ വിശ്വാസമാണ് സഭയ്ക്ക് അടിസ്ഥാനമായിരിക്കുന്ന വിശ്വാസം (മത്താ. 16: 18). ആ വിശ്വാസത്തിലാണ് അധികാരം നല്കപ്പെടുന്നത് (മത്താ. 16: 19). യേശു വളരെ വ‍്യക്തമായി പറഞ്ഞു; യേശു ദൈവപുത്രൻ എന്നത് ജഡരക്തങ്ങളിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്ന അറിവല്ല, മറിച്ച് സ്വർഗസ്ഥനായ പിതാവിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്ന വെളിപ്പാടാണ്. ഈ വിശ്വാസം രൂഢമൂലമായിരിക്കുന്നത് ആരിലോ അവരാണ് ലോകത്തെ ജയിക്കുന്നത്. അവൻ ലോകത്തിന് അധീനനായല്ല തന്നെ കാണുന്നത്. യേശുകർത്താവ് ലൗകികനല്ലാത്തതുപോലെ തന്നിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന തന്റെ ശിഷ‍്യന്മാരും ലൗകികരല്ല (യോഹ. 17: 16). അങ്ങനെയുള്ള ദൈവമക്കൾ അന‍്യോന‍്യം സ്നേഹിക്കുക എന്ന ദൈവകല്പന അനുസരിക്കുന്നു (1 യോഹ. 5: 1,2).
ദൈവപുത്രനായ ക്രിസ്തുവിനെ തിരിച്ചറിയുന്നതാണ് വിശ്വാസത്തിന് ആധാരം. അതുകൊണ്ടു ‘വിശ്വാസം കേൾവിയാലും കേൾവി ക്രിസ്തുവിന്റെ വചനത്താലും വരുന്നു’ (റോമ. 10:17). ക്രിസ്തുവിന്റെ വചനമാണ് ക്രിസ്തുവിനെ നമുക്കു വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്. വചനം നാം കേൾക്കണം. അങ്ങനെ ക്രിസ്തുവിനെ അറിയണം. ഇനിയും കൂടുതൽ അറിയണം. അതു വചനം പ്രമാണിക്കുന്നതിനാൽ ക്രിസ്തുവുമായുള്ള കൂട്ടായ്മയിൽ നിന്നുള്ള അറിവാണ് (1 യോഹ. 1: 7). ആ കൂട്ടായ്മയുടെ ഫലമാണ് വിശുദ്ധി. അതിനാൽ പാപങ്ങൾ ഏറ്റു പറഞ്ഞു ശുദ്ധീകരണം പ്രാപിച്ചു മുന്നേറാൻ നമുക്കു ഇടയാകുന്നു. ഇങ്ങനെ ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള പരിജ്ഞാനത്തിൽ വളരുമ്പോൾ ദൈവപുത്രനെക്കുറിച്ചുള്ള പരിജ്ഞാനത്തിൽ ദൈവമക്കൾക്ക് ഐക‍്യത ഉണ്ടാകുന്നു.
